Κάλεσμα Δημιουργικής

Το όμορφο γράψιμο σώζει ζωές.                            

Σε πείσμα της πραγματικότητας που επιβάλλει τίποτα να μην έχει νόημα, υπάρχει κάπου ένας πλανήτης με ένα ιδιαίτερο είδος ζωής που ονομάζεται ανθρώπινη. Κι ενώ ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι υπαρκτές ιδιότητες του κόσμου, κάπου μέσα σε αυτόν τον πλανήτη υπάρχει μία πόλη που λέγεται Ξάνθη, και λίγο έξω από αυτή υπάρχουν οι Φοιτητικές Εστίες Κιμμερίων Ξάνθης, όπου σε πηγαίνουν κάτι μεγάλα μεταλλικά λουκάνικα με αχνισμένα παράθυρα που λέγονται λεωφορεία και λειτουργούν βάσει ενός ημερήσια επαναλήψιμου προγράμματος. 

Όπως ανεβαίνεις την πλατιά σκάλα ευθεία επάνω από εκεί που σε αφήνει το λεωφορείο, το κτίριο που θα τραβήξει τη μύτη σου είναι η λέσχη στα αριστερά. Αλλά υπάρχει ένα ακόμη κτίριο, στα δεξιά, που έχει κάτι να πει κι αξίζει την προσοχή σου. Αυτό εκεί το κτίριο σώζει αποδεδειγμένα ζωές. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι που ήρθαν κάπως για σπουδές στην Ξάνθη και κάποια βράδια κοιτούσαν το ταβάνι τους και μία παγωμένη φωνή τους έλεγε από μέσα ότι τίποτα δεν έχει σημασία και δεν τους αξίζει ο ύπνος. Και μετά βρέθηκαν κάπως εκεί μέσα και μάθανε να ζωγραφίζουν, ή να παίζουν θέατρο, ή να κοπανάνε τύμπανα, ή να χορεύουν, ή να φωτογραφίζουν το όμορφο, ή να ζουν ιστορίες με ξωτικά και δράκους, ή να ξεδιαλέγουν τις καλύτερες ταινίες και μουσικές για την κάθε παρέα, ή να γράφουν και κυρίως να το χαίρονται. Και η κακιά μέσα φωνή, αν δεν έβγαλε τελείως τον σκασμό, τότε τουλάχιστον ζεστάθηκε λιγάκι. 

Ό,τι κι αν κάνεις για να την παλέψεις, δεν χρειάζεται να το κάνεις καλά “σύμφωνα με τους ειδικούς” ή τους άλλους, αρκεί να το κάνεις όσο σου αρέσει. Αρκεί να το βρίσκεις όμορφο. 

Έτσι λοιπόν, αν αγαπάς το όμορφο γράψιμο, κι αν έχουν υπάρξει ή θέλεις να υπάρξουν λόγια που κάνουν τη δική σου κακιά μέσα φωνή να σκάσει επιτέλους, ψάξε αυτό το κτίριο. Προτείνουμε να το ψάξεις στις οχτώ το απόγευμα μιας Δευτέρας. Τότε, μπες μέσα και περπάτα στον διάδρομο του πάνω ορόφου μέχρι το βάθος. Στα αριστερά σου, θα δεις χωμένη μία άσπρη πόρτα. Μπες μέσα. Θα έχει ζέστη και θα μυρίζει γαλλικός καφές και κανείς εκεί μέσα δεν πιστεύει πως όταν οι άνθρωποι εκφράζονται αξίζουν τον χλευασμό ή την αδιαφορία μας. Αυτό συμβαίνει γιατί και εκείνοι, όπως όλοι, έχουν μία δική τους μέσα φωνή να ασχοληθούν, πριν νοιαστούν για τα σκοτάδια των άλλων ανθρώπων. Και το ξέρουν. Οπότε γράφουν.

Σκέφτομαι και μιλάω ίσον ξέρω να γράφω.

Το γράψιμο είναι φτηνό σπορ. 

Το όμορφο γράψιμο σώζει ζωές.

Το όμορφο γράψιμο διδάσκεται.

Κανείς έξω από εσένα όμως δεν μπορεί να σου διδάξει το όμορφο γράψιμο.

Το όμορφο γράψιμο είναι αποκλειστικά και μόνο μέσα σου.

Αυτό δεν σημαίνει πως είναι καλύτερο να μείνει εκεί μέσα.

Ούτε σημαίνει πως είναι καλύτερο να γράφεις μόνος σου.

Εκείνη η φωνή μπορεί επίσης να μαγευτεί από το όμορφο γράψιμο.

Περιττό να σημειωθεί ότι το όμορφο γράψιμο είναι επίσης ακραία κουλ.

Η ομάδα περιοδικού σε καλεί στις συναντήσεις δημιουργικής γραφής.

Artwork: Ξένια Παραστατίδου