Φρέσκο
Υπάρχουν στιγμές που αξίζουν περισσότερο από χρόνια ολόκληρα, ακόμη κι αν φαίνεται πως κρατάνε για λίγο, όλοι το ξέρουν αυτό. Κάθε αίσθηση που συμμετέχει στο να ζήσεις μία τέτοια στιγμή, βρίσκει από μόνη της το δρόμο για το μαλακό σημείο στη μνήμη και βολεύεται εκεί. Οι αισθήσεις αυτές ανήκουν άνετα σε λέξεις για να αποκτήσουν κάτι σαν όνομα, αν και δεν τα καταφέρνουν ποτέ. Έτσι έχεις αισθήσεις που ζούνε μαζί σου και φωνάζουν πως ανήκουν στο “ευχάριστο”, ή στο “τρομαχτικό”, ή και στο “δύσκολο”.
Υπάρχουν μερικές αισθήσεις που ανήκουν όμως στο φρέσκο:
Να σε βγάζουν πιτσιρίκι από το μπάνιο και να σε τυλίγουν μαλακές πετσέτες
Να γυρίζεις σπίτι με ένα καινούριο παιχνίδι, μεσημέρι χωρίς σχολείο και να ξέρεις ότι δεν υπάρχει τίποτα που θα σε σταματήσει από το να το χαρείς
Να είναι Ιούλιος μετά τις πανελλαδικές
Να είναι Οκτώβρης μετά τις πανελλαδικές
Να πρέπει να βάψεις τους τοίχους πριν μείνεις εκεί μέσα
Να ξέρεις ότι σήμερα θα βάλεις τα καινούργια σου ρούχα, που τα αγόρασες πριν λίγες μέρες, αλλά έπρεπε να περιμένεις να πλυθούν και να στεγνώσουν, και να έχει απόψε εκείνο το παρτάκι και ίσως να είναι κάπου εκεί γύρω κι εκείνο το πρόσωπο
Να είναι γιορτές και όλοι να μιλάνε για τον χρόνο που θα έρθει και να λένε πόσο θα θέλανε να μοιάζει σ’ εκείνη την ημέρα και κάποιος να ανακοινώνει πως η ζωή του σύντομα θα αλλάξει
Να παίρνεις ένα βαρύ χαρτί που γράφει πως ξέρεις πράγματα και την επόμενη μέρα να μην ξέρεις απολύτως τίποτα
Να ρωτάς “και… πόσο θα κάτσεις;” εκείνον που γύρισε μετά από χρόνια σπίτι του και μόνο να χαμογελάει
Να απαντάει με τον ίδιο τρόπο εκείνος που πακετάρει γιατί ξενοικιάζει
Να μην ξέρεις τίποτα για το αύριο, γενικά
Να το ξέρεις αυτό
Να φυσάει λίγο διαφορετικά ένα πρωί που περπατάς με σκυφτό κεφάλι
Να οδηγάς για πρώτη φορά
Να οδηγάς για εκεί για πρώτη φορά
Να οδηγάς για εκεί για κάποιο λόγο για πρώτη φορά
Να για πρώτη φορά
Αλλά επίσης και:
Η πρώτη μπουκιά από το φαγητό μόλις έχει έρθει η ώρα του να βγει από τον φούρνο, ή του γλυκού να εγκαταλείψει το ψυγείο
Η μυρωδιά ενός αρωματικού εσωτερικού χώρου στο πρώτο φσου
Το χρώμα στο εξώφυλλο ενός βιβλίου που έψαχνες καιρό και μόλις πέτυχες σε προσφορά
Επίσης η ευωδία εντός
Ο φούρνος στις έξι το πρωί
Επίσης στις πέντε
Και πάλι, η ευωδία εντός
Η πρώτη δροσερή μέρα του καλοκαιριού
Η τελευταία του χειμώνα
Κάθε μία από αυτές τις αισθήσεις θα μπορούσε να ζήσει σε οποιοδήποτε μέρος του μυαλού, αλλά διαλέγει εκείνο και μόνο εκείνο για να κατοικήσει. Φρέσκο δεν πάει να πει μόνο καινούριο. Και κάτι πρέπει να λέει κι αυτό, έτσι δεν είναι; Σε ό,τι είναι φρέσκο, πάντα θα ανήκει:
Καθετί όμορφο, όσες φορές κι αν το δεις
Καθετί αληθινό, όσες φορές κι αν το ακούσεις
“That night when she saw it, grandpa said, a forest grew between fluoxetine [Maria VS] and her 35mm film, but the more persistently she clicked, the more it started to look a lot like a field.”