Ο Δράκος

Ποιος είναι ο δράκος της γης; Αυτός για τον οποίο μιλάνε όλα τα παραμύθια και που διάφοροι πρίγκιπες γίνονται ήρωες φορώντας το κουφάρι του; Μήπως είναι της ζωής η πείνα για το άγνωστο, ή μήπως το ονειρικό και το άπιαστο που ο κόσμος μας παγίδεψε σε χάρτινες σελίδες; Αναζητώ την απάντηση και έτσι γίνομαι κι εγώ ένας ακόμα πρίγκιπας της ιστορίας. Ένας μικρός πρίγκιπας, δίχως κανέναν λευκό ίππο ή καλογυαλισμένη πανοπλία, αλλά με ένα μικρό χωροχρονοκίνητο. Με αυτό μπορώ να δω πραγματικά αν στον κόσμο υπήρξε, ή ακόμα, αν θα υπάρξει κάποιος δράκος.

Αλλά τι θα κάνω όταν τον αντικρίσω; Δεν το είχα σκεφτεί πριν διότι ποτέ μου δεν είχα δει την σημασία. Όμως τώρα που το εξετάζω έχει νόημα να σκεφτώ αν η πράξη μου να τον ορίσω ως έναν άθλο θα μου φέρει χαρά και θα με βοηθήσει να βρω νόημα στην ζωή. Αν δηλαδή, θα μου γεμίσει το “είναι” και θα σταματήσω τις αναζητήσεις γυρίζοντας στο βασίλειο και φορώντας την προβιά του δράκου για αμφίεση γιορτάζοντας τις δόξες του ηρωικού θριάμβου. Ή αν θα είναι απλά ένα άσκοπο κυνήγι που θα με αφήσει με ένα βλέμμα όμοιο με αυτό του νεκρού θηρίου.

Οι σκέψεις με κατακλύζουν όσο περισσότερο το σκέφτομαι κοιτάζοντας την πύλη που εμφανίζεται εμπρός μου. Ήταν η πύλη της μηχανής μου όταν ξεκινούσα, όμως τώρα μετατράπηκε σε πύλη μιας ολάκερα σκοτεινής πέτρινης σπηλιάς που αναβλύζει σιγανά έναν θερμό αέρα. Είναι γεμάτος θειάφι και στάχτη που μου κόβει την ανάσα σε κάθε αναπνοή.  Νιώθω πως ο χρόνος μου τελειώνει σε αυτό τον κόσμο καθώς βλέπω να ξεπροβάλλει ένα θεόρατο τέρας εμπρός μου. Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι έτσι θα έμοιαζε ένας δράκος. Ίσως έχει διαφορετική όψη μπροστά στον καθένα… Ένας χαμαιλεόντειος απόγονος!

Με κοιτούσε κατάματα με ένα γαλάζιο βλέμμα πρωινού ουρανού και καθάριζε ως δια μαγείας το μυαλό μου από τις χαοτικές σκέψεις, το γαλήνευε, ερχόταν σε αρμονία. Τον άκουσα στο κεφάλι μου να μου απευθύνεται με την φωνή μου και να λέει “Τώρα, πάρε την απόφαση σου”.  Μου έδειξε προς το σπαθί και την ασπίδα. Πήγα προς τα εκεί και …

Ο Άγγελος βούτηξε την πένα στη μελάνη, όμως αυτή είχε τελειώσει. Δεν πρόλαβε σήμερα να αγοράσει, θα το έκανε αύριο και θα έγραφε την συνέχεια γιατί ξέρει τι συνέβη στο τέλος. Μόνο αυτός ξέρει.

Artwork: Δημήτρης Τικταπανίδης