Αλναάζιφ, μία όχι τόσο φανταστική ιστορία

Μέρος πρώτο

Πριν από πολλά πολλά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι ακόμη γνώριζαν πολλά, ο κόσμος μας αποτελούνταν από δύο μεγάλες ηπείρους. Ξωτικά, νάνοι, άνθρωποι, όρκ και δρακογέννητοι ζούσαν όλοι μαζί στο μεγάλο τότε κόσμο της Γνώσης. Κάθε ήπειρος χωριζόταν σε χώρες και κάθε χώρα σε βασίλεια. Σχολές μηχανολογίας και ευρεσιτεχνίας σκορπισμένες παντού, ακόμα και σε κάθε μικρό χωριό. Η τεχνολογία κυριαρχούσε παντού γύρω. Η ζωή των ανθρώπων είχε γίνει ευκολότερη. Για όλα υπήρχε λύση. Για όλα. Για όλα εκτός από εκείνα που η ίδια η τεχνολογία τους στερούσε. Πολλά ζώα που υπήρχαν παλιότερα είχαν καιρό να εμφανιστούν και πολλές εκτάσεις γεμάτες
ζωή είχαν ερημώσει.

Εκείνη την εποχή, στο βασίλειο του Χάζερουν, γεννήθηκε ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, ο Γουίνστον Γκίλνταμουρ, στο χωριό Άρκλας, το 3094. Από πολύ μικρή ηλικία άρχισε να ασχολείται με τον τομέα της
μηχανικής. Τελικά ήταν διάνοια, αφού στην ηλικία των επτά μόλις ετών κατασκεύασε το πρώτο τεχνητό ανθρώπινο μέλος και στην ηλικία των εννέα η ιδέα του είχε ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται. Η πρωτοποριακή εφεύρεση του νεαρού παιδιού εφαρμόστηκε πρώτα στον πατέρα του. Οκτάβιο νομίζω τον έλεγαν. Οκτάβιο Γκίλνταμουρ. Ο Οκτάβιος είχε χάσει το ένα του χέρι σε ατύχημα, και έτσι δέχτηκε να στηρίξει τον γιό του και την ιδέα του. Η επέμβαση στέφθηκε με επιτυχία και ο Οκτάβιος είχε ξανά δύο χέρια.

Μετά από τέσσερα χρόνια, απ’ όσο θυμάμαι, τον βρήκαν νεκρό. Είπαν ότι ο θάνατός του οφειλόταν σε καρδιακή προσβολή και σε επιπλοκές του τεχνητού μέλους. Από εκείνη την μέρα ο Γουίνστον εξαφανίστηκε. Φήμες έλεγαν ότι έφυγε από τύψεις για το κακό που προξένησε. Άλλοι πάλι, πως κρύβεται, και ετοιμάζει κάποια επόμενη θανάσιμη δημιουργία.

Το όνομά του έγινε γνωστό σε όλο το βασίλειο και σιγά σιγά σε ολόκληρη τη χώρα. Πολλά είχαν ακουστεί. Η μητέρα του λίγο πριν πεθάνει είπε «Ο Οκτάβιος έπρεπε να πεθάνει και πέθανε. Ο γιός μου δεν έκανε τίποτα κακό! Απλά προσπάθησε να φέρει ξανά στο σπίτι την ευτυχία. Γιε μου σε ευχαριστώ». Το γεγονός αυτό προκάλεσε αναστάτωση σε όλη τη χώρα. Ήταν γνωστός σε όλους ως «Ο έξυπνος δολοφόνος». Πολλοί ήταν αυτοί που ξεκίνησαν να τον αναζητούν ώστε να τον τιμωρήσουν και άλλοι πίστευαν τόσο πολύ σε αυτόν που τον θεοποίησαν. Ομάδες πιστών προκαλούσαν επεισόδια στις αγορές. Τρομοκρατημένοι όλοι κλείστηκαν στα σπίτια τους. Το ποτήρι ξεχείλισε όταν το έτος 3126, αν θυμάμαι καλά, έγινε η πρώτη δολοφονία στο όνομά του.

Μετά από πολλά χρόνια, την περίοδο της «Μεγάλης Νύχτας», ο κόσμος μας αντιμετώπισε έναν μεγάλο εχθρό. Ποτέ κανείς δεν έμαθε ποιος πραγματικά ήταν. Το σημαντικό είναι όμως πως αυτό στοίχισε την εξαφάνιση όλων των φυλών της ηπείρου, εκτός αυτής των ανθρώπων. Ευτυχώς παιδί μου, οι θεοί μας βοήθησαν, και οι ίδιοι ήταν αυτοί που πολέμησαν και έδιωξαν το σκοτάδι. Μετά από αυτό μία νέα εποχή ξεκίνησε για την ήπειρό μας. Χωρίστηκε από την αρχή. Μοιράσανε την ήπειρο σε βασίλεια τα οποία ήταν αφιερωμένα το καθένα σε έναν θεό. Τα επτά αυτά βασίλεια ζούσαν ειρηνικά και συνεργάζονταν άψογα. Το ένα συμπλήρωνε το άλλο. Όμως οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι. Τα υπόλοιπα όταν μεγαλώσεις Έγκον, ήρθε η ώρα να πέσεις για ύπνο. Θα νυστάζεις πάλι αύριο στο χωράφι.

Artwork: Μιχάλης Χιωτέλλης