Η ομορφιά

Η ομορφιά και η καλοσύνη τον κόσμο πώς μπερδεύει.

Σαν σε λουλούδι όμορφο,

αγκάθια σε πληγώνουν στα κρυφά,

μα εσύ τα πέταλα κοιτάζεις.

Όμως η ασχήμια μόνη, κανείς σας δεν την θέλει.

Μόνη μου από πάντα,

όπως λουλούδι που κατάφερε μόνο να ξεφυτρώσει.

Και γύρω μου, κανείς.

Μονάχα βράχια, πέτρες και σκιές να με τρομάζουν.

Η ομορφιά και η καλοσύνη τον κόσμο πώς μπερδεύει.

Και μόλις που πάω ήλιο να δώ κάποιος με ξεριζώνει.

Με ξεριζώνει και θαρρεί πως είναι ήρωας μεγάλος.

Τον κόσμο πως ομόρφυνε με μια καλή του πράξη.

Λες και η ασχήμια τον δυσκόλεψε τόσο πολύ να ζήσει.

Η ομορφιά και η καλοσύνη τον κόσμο πώς μπερδεύει.

Οι λάθος επιλογές στη ζωή μας είναι πολλές, μας κάνουν πιο δυνατούς και σκληροτράχηλους για τις επόμενες που έπονται. Δεν θα σταματήσουν ποτέ. Όμως δυστυχώς κάθε φορά είναι πιο δύσκολη και λές πως αυτή θα είναι η τελευταία, όμως δεν είναι, και έτσι με δυσκολεύει να με δω κάθε πρωί στον καθρέφτη. Βλέπω ένα πρόσωπο που μου έκανε κακό. Ποιος πραγματικά να είμαι άραγες;

Artwork: Ξένια Παραστατίδου