Πράσινα και Κόκκινα

Και φτάσαμε, σε χαιρέτησα, με κοίταξες και χωριστήκαμε. Πότε θα ξαναβρεθούμε; Τι θα σου πω τότε; Θα γυρίσεις να με κοιτάξεις ή δεν θα με αφήσεις να σε χαιρετήσω; Πράσινα και κόκκινα. Ήρθες, σε αγκάλιασα, με φίλησες και καθίσαμε μαζί. Γιατί τόσο άγχος; Ίσως από τον χρόνο, όχι, από την πραγματικότητα. Ήξερα τι ήθελες να πεις κι εσύ τι ήθελα να κάνω. Αδιέξοδο - ή ισοπαλία; Αμοιβαία νίκη; Μακάρι όλα αυτά να μην συνέβαιναν, να ήταν αποποιήματα της φαντασίας μου, σαν ένα μικρό αγοράκι που φοβάται δεινόσαυρους και δράκους.

Μοιραζόμασταν τα πράσινα και κόκκινα σεντόνια μας, τις πράσινες και κόκκινες σκέψεις μας, την πράσινη αύρα σου και το κόκκινο μυαλό μου. Θα τελειώσουμε έτσι - ή απλά παίρνουμε ένα διάλειμμα - όχι, είναι τέλος. Αλλά μπροστά μας υπάρχει μέλλον, ποτέ δεν ξέρεις πού εμφανίζονται κύκλοι. Και έφτασες, σε χαιρέτησα και με κοίταξες, δεν σε κατάλαβα, ενώ εγώ σε είχα καλέσει σπίτι μου. Σε βοήθησα και με βοήθησες, σε ξεσήκωσα και εσύ με σήκωσες. Με αγάπησες και σε αγάπησα.

“Χάρηκα”

Artwork: Φανή Τρανού