simulacra and simulation
Πήρα το μαξιλάρι απ’ το κρεβάτι και το έβαλα να υποστηρίζει το κεφάλι μου. Έπιασα το κινητό κι άνοιξα το ίνστα - «μακάρι να 'χει στόρι ο Δημήτρης, μακάρι να ‘χει στόρι ο Δημήτρης» - δεν είχε ανεβάσει στόρι ο Δημήτρης, οπότε πήγα στις αναζητήσεις. Εδώ είναι όσοι δεν ακολουθώ, γιατί είναι άβολο να το εξηγήσω στις φίλες μου, αλλά σε τέτοιες στιγμές βλέπω τι ανεβάζουν.
Στόρι και ο Παναγιώτης και ο Χρήστος - αυτοί ανεβάζουν τα ίδια. Βάζω το δεξί μου χέρι στο παντελόνι. Πατάω να το δω.
«Σκατά, είναι διαφήμιση». Τα σχόλια σε εισαγωγικά τα λέω, σαν να με ακούει κάποιος - είμαι μόνος στο δωμάτιο, δεν θα μπορούσα να είμαι με άλλον. Δηλαδή θα μπορούσα, θα ήθελα, αλλά αφού η κατάσταση είναι έτσι, μένουμε με το simulacrum του γκόμενου - δύσκολες λέξεις, είμαι έξυπνος.
Οι στρέιτ άντρες είναι οι αγαπημένοι μου, γιατί η τεράστια ανάγκη τους να αποδείξουν τον ανδρισμό τους οδηγεί σε πλάνα με μπράτσα και κοιλιακούς σε φωτισμό που τα τονίζει, που πρέπει να πήρε καιρό να μάθουν να τον βρίσκουν - κι ελπίζω να μην είναι φώτοσοπ γιατί τζάμπα η μαλακία - με σχόλια από άλλους άντρες που θαυμάζουν με τον ειρωνικό (no homo) τρόπο, που εύχονται να γίνουν σαν αυτούς, και το προσπαθούν απ' την επόμενη μέρα-
Το χέρι είναι στο παντελόνι, μου είναι πέτρα κι αντί για pecs κάθομαι και χαζεύω μια διαφήμιση temu. Έχω αρχίσει να πειράζω το κεφάλι από κάτω - μια γλώσσα θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα – ψάχνω τα accounts, ο άλλος Παναγιώτης δεν ανέβασε κάτι, αλλά μπαίνω στο feed του κι είναι περίεργο ότι όλα αυτά τα ποστ δεν μου προκαλούν κανένα συναίσθημα, γιατί έχω χύσει λίτρα με αυτά-
«Όταν σε γλύφω κάτω σου αρέσει;»
Αυτή η συζήτηση δεν έχει καμία σχέση με accounts, αλλά σε τέτοιες στιγμές παίζει στο μυαλό μου σε repeat.
«Κάτω πού; Πίσω;»
«Ναι.»
«Ναι, μου αρέσει πολύ.»
«Οκέι.»
«Γιατί;»
«Γιατί όταν κατέβηκα πριν, τραβήχτηκες.»
«Τραβήχτηκα;»
«Ναι.»
Μετά ήρθε προς το μέρος μου και με φίλησε και έπιασε την πούτσα μου όπως την πιάνω τώρα - και ήταν και τότε πέτρα - και τράβηξε κι εγώ έβγαλα μια άχνα γιατί πόνεσα, αλλά ήμουν στα χέρια του και ακούμπησα στον τοίχο κι οι ίδιοι οι γονείς μου με ζηλεύουν γιατί έχω υπάρξει τυχερός, πώς να μην με ζηλεύουν κι οι παλιοί μου φίλοι – πώς γίνεται να το πίστεψε το ψέμα της και πώς γίνεται να το είπε σε άλλους και πώς γίνεται κανείς να μην την σταμάτησε και να μην της είπε εκτίθεσαι -
«"Εκτίθεσαι", δεν της είπε κανείς "εκτίθεσαι";»
«Ένας φίλος της την είπε υπερβολική - ευτυχώς με υποστήριξε και εμένα κάποιος άνθρωπος.»
Έμαθα μερικές μέρες μετά ότι δεν έγινε έτσι-
«Σε υποστήριξα εγώ.»
«Δεν είναι το ίδιο. Δεν σε πιστεύει.»
«Η αδερφή μου;»
«Τι γλυκούλι που είναι, το μικράκι»-
Ξαναπιάνω το κινητό να βρω φωτογραφίες του. Δεν έχει πολλές, αλλά δεν τις έχω δει πολλές φορές, οπότε συνεχίζει να μου σηκώνεται. Μπαίνω στο grindr, τον έχω στα saved. Για κάποιο λόγο τον παίζω πιο γρήγορα όταν βλέπω το ύψος και τα κιλά του. Θυμάμαι που έλεγα σε μια φίλη μου πόσο σέξι είναι δύο άνθρωποι με διατροφικές διαταραχές σε σχέση, και πώς θα έκαναν σεξ και πώς θα τις ενίσχυαν ο ένας στον άλλον - μετά τριγκαρίστηκε και σταματήσαμε να το συζητάμε, αλλά νομίζω κατάλαβε πιο πολλά για εμένα εκείνη τη στιγμή απ' όσα θα ήθελα.
Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια του, να γλύφω πίσω κι αυτός να τραβιέται κι εγώ να τον τραβάω πιο κοντά στη γλώσσα μου και τη φωνή του που μοιάζει με τη φωνή μου τώρα - οι γείτονες θα με έχουν ακούσει - έχει το πιο ευαίσθητο δέρμα που ‘χω πιάσει και όταν πιάνω τα πιο ευαίσθητα σημεία κλείνει με τα χέρια του το στόμα του για να μην φωνάξει, αλλά εμένα μου αρέσει όταν φωνάζει, οπότε πιάνω τα χέρια του και βάζω τα δάχτυλά του στο στόμα μου, και γλύφω τα δάχτυλά του, και τα δάχτυλά μου πιέζουν την τρύπα του και μπαίνουν μέσα, και προσέχω γιατί δεν έχω φτύσει πολύ, κι αυτός αναστενάζει, κι εγώ θα χύσω, αλλά κι αυτός θα χύσει, και χύνουμε μαζί, αυτός στην φαντασία μου κι εγώ επάνω στην κοιλιά μου.
Αυτός θα τα άφηνε έτσι να στεγνώσουν, αλλά εγώ έφερα τα μωρομάντηλα από χθες το βράδυ στο δωμάτιο. Κοιτάζω αν η θήκη του κινητού είναι καθαρή - όσο καθαρή μπορεί να είναι. Μπαίνω μέσσεντζερ να δω τι έχασα, βλέπω μήνυμα «μην μπεις ίνστα» και μπαίνω κατευθείαν στο ίνστα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που δεν πρέπει να δω. Βλέπω ότι ο Δημήτρης ανέβασε στόρι. Απ' την προπόνηση. Μου ξανασηκώνεται.
Artwork: Σοφία Σεμελίδου
