May 31

May 31 "Το επόμενο Γεύμα"

Μικρό Σημείωμα με αφορμή την επικαιρότητα και κείμενα του Anthony Bourdain

Οι «καλλιτέχνες» της οθόνης μας κρατούν συντροφιά στα σαλόνια μας και έχουν δυναμική παρουσία εδώ και μια δεκαετία. Μέσα από φαντακτερά studios εκθέτουν τις δημιουργίες τους. Εκείνες διεγείρουν τις αισθήσεις.

Οι «καλλιτέχνες» αυτοί εκπαιδεύουν άλλους εκκολαπτόμενους «καλλιτέχνες», ώστε οι εκάστοτε δημιουργίες να έχουν ένα κοινό επιθυμητό αποτέλεσμα. Πολλές φορές όχι και με τον πιο κομψό τρόπο.

Το αποτέλεσμα αυτό χτυπάει ειδικούς νευρώνες. Ξυπνάει μνήμες κατά περίπτωση παιδικές και ιδιαίτερα ευχάριστες.

Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται ισορροπία. Πέντε βασικοί πυλώνες, πέντε «χρώματα». Γλυκό, Αλμυρό, Πικρό, Λιπαρό, Όξινο.

Η τελευταία πινελιά θα έχει απόχρωση γιαπωνέζικη, το Umami.

Τους «καλλιτέχνες» αυτούς τους χρειάζεται μια ολόκληρη χώρα. Τώρα την κρίσιμη στιγμή που θα ξεσπάσει η ύφεση.

Έχουν κάτι ιδιαίτερο, απασχολούνται στη “βαριά βιομηχανία”.

Παρέχουν υπηρεσίες. Σχεδόν η μοναδική πηγή εσόδων για μια ολόκληρη χώρα.

Σε χρειάζονται, ζητούν την βοήθεια σου. Όχι την δικιά σου απαραίτητα. Μια κρατική παρέμβαση. Να μη χαθούν οι ελάχιστοι «πολυχώροι» που κάνουν την γαστρονομία μοναδική και ενδιαφέρουσα.

Η «τέχνη» τους βοήθησε τις δύσκολες ώρες κάποιους που κάποιοι ονόμασαν «ήρωες» [1]. Οι «ήρωες» ζητούν βοήθεια εδώ και δεκαετίες. Εκείνοι τραβάνε το λούκι και ίσα που ακούγονται. Οι «καλλιτέχνες» έβγαλαν το χρέος τους. Τι περιμένετε; Βοηθήστε τους.

Κάποιος, κάποτε, από αυτούς δεν άντεξε το μικρό χώρο του «ατελιέ». Το πόστο του. Τα ελάχιστα τετραγωνικά που του επιτρέπονταν να κουνήσει τα χέρια του. Ξέφυγε. Ταξίδια μακρινά και ένα διαρκείας. Πριν συμβεί αυτό είχε καταγράψει το ακόλουθο. «Όταν ακούω την λέξη καλλιτέχνης δεν σκέφτομαι κάποιον που πρέπει κάθε πρωί να εμφανιστεί νωρίς στη δουλειά» [2].

Και αν στην τελική μιλάμε για τεχνίτες και όχι για καλλιτέχνες, η προσέγγιση αλλάζει; Είναι οι μόνοι που χρειάζονται βοήθεια; Τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. «Αρσενικοί, θηλυκές, ομοφυλόφιλοι, ετεροφυλόφιλοι, νόμιμοι, παράνομοι, χώρα προέλευσης ποιος νοιάζεται; Είτε μπορείτε να μαγειρέψετε μια ομελέτα, είτε δεν μπορείτε. Αν μπορείτε να μαγειρέψετε πεντακόσιες ομελέτες σε τρεις ώρες τότε κάνετε για την δουλειά» [3].

Αυτήν την περίοδο που επικρατεί αυτή η ιδιάζουσα κατάσταση, ζητούμε και εμείς την ισορροπία. Χωρίς διαχωρισμούς. Χωρίς «απαραίτητους» και «πολυτελείς».

Ζητούμε και εμείς να μην εξαφανιστούν οι τελευταίοι εναπομείναντες χώροι που κάνουν τις τέχνες ενδιαφέρουσες και συναρπαστικές. Κι ας μην τους θυμούνται οι μεταγενέστεροι όλους αυτούς που εργάζονται στο χώρο του θεάματος αυτήν την περίοδο.

Για να υπάρξουν υπερβατικές φιγούρες, για να δημιουργηθεί κίνηση και παράδοση πνευματική πρέπει και αυτοί τουλάχιστον να επιβιώσουν. Μέχρι το επόμενο γεύμα.

#Support Art Workers

[1] https://ecozen.gr/2020/04/cook-4-heroes-poioi-mageireyoyn-to-prosopiko-ton/

[2] , [3] Ελεύθερη απόδοση από αποσπάσματα βιβλίων του Anthony Bourdain :

Kitchen Confidential: Adventures in the Culinary Underbelly και Medium Raw: A Bloody Valentine to the World of Food and the People Who Cook , εκδ. Bloomsbury